چرخ رنگی امنیت سایبری چیست؟

قرمز، آبی، زرد، بنفش، سبز، نارنجی و سفید! این‌ها چرخ رنگ امنیت سایبری را تشکیل می‌دهند. اگر به تازگی با علم امنیت سایبری آشنا شده اید، ممکن است این رنگ‌ها برای شما گیج‌کننده باشد. در اینجا به معنای هر کدام از این رنگ‌ها در دنیای امنیت سایبری خواهیم پرداخت. امنیت سایبری مطمئناً اصطلاحاتِ رنگی زیادی دارد. از تیم های قرمز و آبی گرفته تا هکرهای اخلاقی خاکستری، سفید و سیاه. این رنگ‌ها به تمایز و توصیف موثر اصطلاحاتی که به آن‌ها متصل هستند کمک می‌کند. حال حدس بزنید چه مورد جالب‌تری در این میان وجود دارد؟ اینکه رنگ‌های بیشتری نیز علاوه بر آبی و قرمز وجود دارد که برای تازه‌کارها، موضوعی جدید است که شاید درمورد آن چیزی نشنیده باشند. سوال اینجاست که در مجموع چند رنگ وجود دارد؟ و آن رنگ‌ها چه چیزی را نشان می‌دهند؟

مقدمه‌ای بر داستان چرخه رنگی امنیت سایبری

چرخه رنگ امنیت سایبری اساسا یک دایره چند رنگ است که نشان دهنده زمینه‌های مختلف در امنیت سایبری است. از رنگ‌های اصلی، رنگ های طیف میانی و سفید تشکیل شده است.
رنگ‌های اصلی؛ قرمز آبی و زرد هستند. رنگ‌های ثانویه ترکیبی از آن رنگ‌های اصلی هستند و شامل بنفش، نارنجی و سبز می‌شوند. در کل، هفت رنگ در چرخه رنگ امنیت سایبری وجود دارد. این رنگ ها هرکدام نشان دهنده یک تیم در امنیت سایبری هستند و همه آن‌ها عملکردها و مسیرهای شغلی متفاوتی دارند.
چرخه رنگ امنیت سایبری توسط «آوریل سی رایت» در سال 2017 ایجاد شد. او مقاله‌ای حول محور چرخه‌ی رنگ نوشت تا زمینه‌های مختلف امنیت سایبری را گسترش داده و روشن کند. قبلا تنها تیم‌هایی که در امنیت سایبری شناخته می‌شدند فقط تیم‌های قرمز و آبی بودند. اما حوزه امنیتی فراتر از این تیم ها گسترش یافت و نیاز به اضافه شدن به این دسته بندی احساس شد.

رنگ های اصلی امنیت سایبری

تیم‌های قرمز، آبی و زرد، بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین تیم‌های یک بخش امنیتی هستند. 

تیم قرمز در امنیت سایبری چیست؟

تیم قرمز تیم تهاجمی در امنیت سایبری است. آن‌ها به عنوان «موج شکن» شناخته می‌شوند. این گروه از متخصصان امنیت سایبری وظیفه دارند به یک سیستم یا شبکه نفوذ کنند تا آسیب پذیری ها و خطرات احتمالی را کشف کنند. آن‌ها مانند مهاجمان دنیای واقعی عمل می‌کنند و حملات سایبری شبیه‌سازی شده را برای یافتن و شمارش آسیب‌پذیری‌ها در سیستم یک سازمان قبل از اینکه هر هکر واقعی آن‌ها را پیدا کند، انجام می‌دهند. سپس این آسیب پذیری‌ها برای پچ ، به تیم دفاعی ارسال می‌شود.
 

یک تیم قرمز شامل هکرهای اخلاقی یا متخصصان تست نفوذ و تحلیل‌گران اطلاعات تهدیدات و محققان آسیب‌پذیری، در میان دیگر متخصصان امنیتی تهاجمی است. آن‌ها از مهندسی اجتماعی، مهندسی معکوس، اکسپلویت های دایرکتوری فعال و اسکن آسیب پذیری و سایر روش های هک برای شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و نقاط ضعف استفاده می‌کنند.

تیم آبی در امنیت سایبری

تیم آبی و تیم قرمز بسیار متفاوت هستند. یعنی  برعکس همدیگر اند. تیم آبی تیم دفاعی است. این بدان معناست که آن‌ها مسئول دفاع و حفاظت از دارایی‌های سازمان در برابر دسترسی‌های غیرمجاز و حملات سایبری هستند. 
تیم‌های آبی به گزارش‌های تیم قرمز پاسخ می‌دهند و روی وصله‌هایی برای آسیب‌پذیری های کشف شده کار می‌کنند. در صورت وقوع یک حمله سایبری، تیم آبی مسئول پاسخگویی و کاهش آن است.
آنها دائماً جایگاه امنیتی یک سازمان را تجزیه و تحلیل می‌کنند و اقداماتی را برای بهبود دفاعی آن اجرا می‌کنند. اعضای تیم آبی سیستم‌ها را ایمن می‌کنند، شبکه‌ها را پیکربندی می‌کنند، گزارش‌ها را می‌خوانند و مدیریت حوادث را انجام می‌دهند. یک تیم آبی متشکل از تحلیلگران مرکز عملیات امنیتی (SOC)  ، تحلیلگران ارزیابی ریسک واکنش‌دهنده حادثه و غیره است.

تیم زرد در امنیت سایبری

یک تیم زرد رنگ در چرخه رنگ امنیت سایبری ممکن است به عنوان «سازندگان» نامیده شوند. قبل از اینکه یک تیم قرمز یا آبی بتواند هر سیستمی را هک یا از آن دفاع کند، در وهله اول باید آن را ایجاد کرد. تیم زرد گروهی از متخصصان هستند که سیستم‌ها، شبکه‌ها، برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها را می‌سازند و از آن‌ها مطمئن می‌شوند.
یک تیم زرد متشکل از تسترهای امنیتی، مدیران سیستم و معماران امنیتی است. توسعه‌دهندگان نرم افزار نیز بخشی از تیم زرد در نظر گرفته می‌شوند زیرا آن‌ها مسئول ایجاد سیستم‌های امن و ایجاد تغییراتی هستند که سایر تیم ها شناسایی می‌کنند.

دو رنگ اصلی برای ایجاد یک رنگ فرعی مخلوط می‌شوند. تیم‌های سبز، نارنجی و قرمز از ترکیب دو رنگ از سه رنگ اصلی به دست آمده‌اند.

تیم بنفش در امنیت سایبری

تیم بنفش ترکیبی از متخصصان امنیت سایبری تهاجمی و تدافعی است، تلفیقی از تیم‌های قرمز و آبی که مسئولیت‌های خود را به‌صورت واحد انجام می‌دهند.

به جای گردش کار معمول یک تیم قرمز که حمله را انجام می‌دهد و گزارشی را برای تیم آبی ارسال می‌کنند تا اصلاح یا پَچ شود، تیم بنفش هر دو فرآیند را با هم انجام می‌دهد. این منجر به یک رویکرد کارآمدتر در زمان مفید تر برای امنیت سایبری می‌شود.
 

تیم سبز در امنیت سایبری

تیم سبز مابین تیم‌های زرد و آبی قرار دارد. آن‌ها فاصله بین سازندگان و مدافعان را پر می‌کنند. متخصصان اصلی تیم سبز، مهندسان DevSecOps هستند. آن‌ها اطمینان می‌دهند که برنامه‌ها به طور ایمن، مستقر و یکپارچه شده‌اند و چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) ایمن است.

تیم نارنجی در امنیت سایبری

تیم نارنجی از نیاز به پل زدن بین تیم قرمز و زرد ناشی می‌شود. مسئولیت اصلی آن‌ها آموزش و تسهیل تعامل بین تیم قرمز و متخصصان سازنده سیستم برنامه است. تیم نارنجی تیم زرد را در مورد یافته‌های قرمز و آسیب‌پذیری‌های کشف‌شده در طول آزمایش‌های نفوذ آموزش می‌دهد. آموزش امنیت سایبری نیز جنبه ضروری هر سازمانی است. تیم نارنجی مسئول آموزش اعضای سازمان در مورد بهترین شیوه‌های امنیتی و محافظت در برابر حملات سایبری است.

تیم سفید در امنیت سایبری

تیم سفید تیم بی‌طرف است. آن‌ها مسئول مدیریت، انطباق و سیاست‌گذاری هستند. آن‌ها بخش‌های امنیتی را مدیریت می‌کنند، پیشرفت‌ها و معیارهای آن‌ها را نظارت می‌کنند، تیم‌ها و تمرین‌هایشان را سازماندهی می‌کنند و نتایج را در صورت وجود به هیئت مدیره سازمان گزارش می‌دهند. یک تیم سفید، متشکل از مدیران امنیتی، افسران ارشد امنیت اطلاعات، حسابرسان امنیتی، تحلیلگران حاکمیت، ریسک و انطباق (GRC) و غیره است.

بهبود وضعیت امنیتی سازمان شما

موقعیت امنیتی سازمان شما، توانایی آن در پاسخگویی و جلوگیری از حملات سایبری است و تنها توسط یک تیم قابل دستیابی نیست. بسیاری از سازمان‌ها فقط یک تیم آبی را جذب می‌کنند، و نمی‌دانند که برای دستیابی به یک موقعیت امنیتی مؤثر، حداقل همه تیم‌های امنیتی باید حضور داشته باشند - به‌ویژه برای سازمان‌های بزرگ. امنیت سایبری یک کار تک تیمی نیست، بلکه یک زمینه بسیار بزرگ و مهم است.
به زبان ساده، چرخ رنگ امنیت سایبری یک دایره رنگارنگ است که زیرشاخه‌های متعددی را در موضوع امنیت سایبری به تصویر می‌کشد. اما همانطور که مشخص است، رنگ غالب امنیت سایبری آبی (آبی فیروزه‌ای) است. 
در این مقاله، ما چرخه رنگ های امنیت سایبری را ارزیابی کردیم و در مورد ارزش هر نقش هر رنگ، نحوه کار آن با سایر نقش‌ها و اصول اولیه آنچه که هر یک اراده می‌دهند را بررسی کردیم.